-
1 strzelić w pysk
= strzelić w gębę -
2 strzelić w gębę
= strzelić w pysk или strzelić w ucho прост. сма́зать ( дать) по мо́рде (по физионо́мии, по́ уху) -
3 strzelić
глаг.• выстрелить• стрельнуть• стрелять* * *strzel|ić\strzelićony сов. 1. выстрелить;\strzelić do kogoś, czegoś выстрелить (стрельнуть pot.) в кого-л., во что-л.;\strzelić sobie w łeb разг. пустить себе пулю в лоб; \strzelić niecelnie промахнуться;
2. (wyrwać się w górę) взметнуться, взвиться;\strzelićił płomień взметнулось пламя;
3. (szybko urosnąć) быстро вырасти, вытянуться;4. спорт. ударить (по воротам); забросить (мяч, шайбу);\strzelić
gola (bramkę) а) забить гол;б) (w hokeju) забросить шайбу;\strzelić kosza забросить мяч в корзину;
5. горн. взорвать;● \strzelić byka дать маху, ошибиться; \strzelić głupstwo сморозить (ляпнуть) глупость; \strzelić w gębę (w pysk, w ucho) прост. смазать (дать) по морде (по физиономии, по уху); \strzelićiło do głowy разг. взбрело на ум
* * *strzelony сов.1) вы́стрелитьstrzelić do kogoś, czegoś — вы́стрелить (стрельну́ть pot.) в кого́-л., во что́-л.
strzelić sobie w łeb — разг. пусти́ть себе́ пу́лю в лоб
strzelić niecelnie — промахну́ться
2) ( wyrwać się w górę) взметну́ться, взви́тьсяstrzelił płomień — взметну́лось пла́мя
3) ( szybko urosnąć) бы́стро вы́расти, вы́тянуться5) горн. взорва́ть•- strzelić głupstwo
- strzelić w gębę
- strzelić w pysk
- strzelić w ucho
- strzeliło do głowy
См. также в других словарях:
strzelić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}strzelać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jakby piorun [grom] {{/stl 7}}{{stl 8}}{w kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}strzelił; jak w pysk [mordę] strzelił; jak z bata [bicza] strzelił; palnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pysk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przednia część zwierzęcej głowy; także: otwór gębowy zwierzęcia; morda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pysk krowy, konia, psa. Wściekłemu lisowi toczy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… … Słownik języka polskiego
strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… … Słownik języka polskiego
morda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mordardzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przednia część głowy zwierzęcia z oczami, nosem i otworem gębowym; pysk, paszcza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psia, lisia morda. Morda krowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u niektórych zwierząt: przednia, wydłużona część pyska, służąca do grzebania w ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryj świni, dzika. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego